Stalking to przestępstwo polegające na śledzeniu lub krążeniu w pobliżu jakiejś osoby, zazwyczaj w ukryciu, w celu zdenerwowania lub nękania tej osoby (osaczanie). Sprawca zazwyczaj powtarza pewne czynności, które charakteryzują się uporczywością, nachalnością w stosunku do pokrzywdzonego – wbrew jego woli. Zachowania te naruszają wolność i prywatność pokrzywdzonego, wywołują również poczucie zagrożenia, lęk lub stres.

Stalking został uregulowany w art. 190a ustawy – Kodeks karny, wprowadzonym 6 czerwca 2011 r. przez ustawę z 25 lutego 2011 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny (Dz. U. Nr 11, poz. 381). Przepis wszedł w życie w następującym brzmieniu:

„§ 1.  Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.”.

Od 31 marca 2020 r. przepis zmienił swoje brzmienie:

„§ 1.  Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek, inne jej dane osobowe lub inne dane, za pomocą których jest ona publicznie identyfikowana, w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej.

3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego.”.

Powyższa zmiana oznacza, że ustawodawca podwyższył zarówno dolną, jak i górną granicę ustawowego zagrożenia karą pozbawienia wolności za omawiany występek. Ponadto przepis wzbogacił się o nowe skutki uporczywego nękania, tj. poniżenie i udręczenie. Stalking nadal pozostaje przestępstwem ściganym na wniosek pokrzywdzonego.