Wzór użytkowy i przemysłowy
| 9 lutego 2023
Art. 94 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej definiuje wzór użytkowy (potocznie nazywany małym wynalazkiem) jako nowe i nadające się do przemysłowego zastosowania rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu lub budowy przedmiotu o trwałej postaci albo przedmiotu składającego się ze związanych funkcjonalnie części o trwałej postaci.
Oznacza to, że rozwiązanie stanowiące wzór użytkowy nie może należeć do jakiejkolwiek dziedziny techniki, a odnosi się jedynie do inżynierii. Przesłanki nowości i przemysłowej stosowalności rozumieć należy analogicznie jak w przypadku wynalazku, były one opisywane już przy artykule dotyczącym projektów wynalazczych i patentów.
Wzór przemysłowy stanowi natomiast postać wytworu, nadaną mu w szczególności przez cechy linii, konturów kształtów, kolorystykę, fakturę, materiał czy ornamentację. Przyjmuje się, że wyłącznie cechy postrzegalne wzrokiem składają się na postać wytworu – dlatego wzór przemysłowy określa się jako wygląd danego wytworu.
Wytworem z kolei jest każdy przedmiot wytworzony w sposób przemysłowy lub rzemieślniczy. Ustawowa definicja wzoru przemysłowego uwzględnia jako jej elementy nowość i indywidualny charakter, stanowiące przesłanki rejestracyjne wzoru przemysłowego.
Wzór jest nowy, gdy identyczny wzór nie został udostępniony publicznie przed datą pierwszeństwa przez stosowanie, wystawienie lub ujawnienie w inny sposób. Przesłanka indywidualności spełniona jeżeli w dacie pierwszeństwa, o ile różni się w odpowiednim stopniu od innych wzorów udostępnionych publicznie.
radca prawny
Czytaj także
